O, kom er eens kijken

Wat ik in de brievenbus vind

Alles gekregen van de Belastingdienst

Een blauwe envelop, nee da’s niet raar

Een brief daarin, wat zie ik daar?

De Whk-premie, dus opgelet..!

Dat wordt controleren maar, wat een pret!

Het is er weer de tijd voor; waar kinderen in deze tijd de schoen kunnen zetten en vol spanning moeten wachten op wat de goedheiligman ze schenkt geldt datzelfde in zekere zin ook voor bedrijven, want de premiebeschikking Werkhervattingskas komt er weer aan. De belastingdienst stuurt in deze periode de beschikkingen uit en dat is een reden om goed op te letten!

Wat is dat eigenlijk, de Werkhervattingskas?

De werkhervattingskas is een pot met geld waaruit WIA-uitkeringen (WGA) worden betaald en ook Ziektewetuitkeringen voor mensen zonder werkgever, die ziek waren tijdens of ziek zijn geworden kort na het uitdiensttreden. Omdat geld niet aan de bomen groeit is besloten dat werkgevers die pot moeten vullen; dat gebeurt door twee soorten premie af te dragen aan de Belastingdienst:

1. WGA voor de WIA-uitkeringen
2. ZW-Flex voor de Ziektewetuitkeringen

Hoeveel een bedrijf moet betalen wordt in eerste plaats bepaald door de grootte van de organisatie, of liever: de grootte van de premieloonsom van de organisatie:

• Kleine werkgevers: Tot €346.000
• Middelgrote werkgevers: Tussen €346.000 en €3.460.000
• Grote werkgevers: Vanaf 3.460.000

Kleine werkgevers betalen een sectorpremie, het hangt er dan vanaf in welke sector de werkgever is ingedeeld (zie hier)

Middelgrote werkgevers betalen deels de sectorpremie en deels een premie die is gebaseerd op gedane uitkeringen aan (ex-)medewerkers.

Grote werkgevers betalen een premie die volledig is gebaseerd op gedane uitkeringen aan (ex-)medewerkers.

In 2021 wordt betaald voor uitkeringen die in 2019 zijn gedaan; dit principe heet ‘T-2’. Gedane uitkeringen kunnen tot wel tien jaar worden doorbelast aan een werkgever.

Tot slot kan een werkgever er voor kiezen om eigenrisicodrager te worden voor WGA en/of ZW-Flex, dan betaalt de werkgever geen premie, maar zorgt deze zelf voor de uitbetaling van de uitkeringen en de re-integratiebegeleiding. Voor werkgevers die eigenrisicodrager zijn voor zowel WGA, als ZW-Flex is de premiebeschikking niet echt interessant, want het zal slechts aangeven dat er geen premie hoeft worden betaald.

Niet eigenrisicodragen = controleren!

Voor werkgevers die niet eigenrisicodrager zijn voor WGA en/of ZW-flex is het goed om op te letten. Waar gewerkt wordt maakt men fouten, en geloof het of niet, maar dat gebeurt zelfs bij de Belastingdienst.

Zomaar een aantal vragen die je kunt stellen en moet controleren wanneer je de beschikking bekijkt:

• Zijn we ingedeeld in de juiste sector?
• Kloppen de loonsomgegevens over de afgelopen vijf jaren wel?
• Is de berekening van de premie wel correct uitgevoerd?
• Klopt het uitkeringsbedrag dat aan ons wordt toegerekend?

Ten aanzien van de uitkeringsbedragen maakt de Belastingdienst gebruik van gegevens van het UWV en het is echt waar, maar ook daar maakt men af en toe fouten. Het is dan ook niet uitgesloten dat het toegerekende uitkeringsbedrag helemaal niet klopt.

Misschien zitten er uitkeringsbedragen tussen voor personen die niet bij het bedrijf horen, of waarvoor de No Risk-polis geldt, of waarvoor al langer dan tien jaar een uitkering loopt.

Misschien klopt de hoogte van de toegerekende uitkeringen niet, wordt met verkeerde bedragen gerekend of wordt ineens een loonaanvullingsuitkering in rekening gebracht, terwijl dit slechts de lagere fictieve vervolguitkering mag zijn.

Dit is niet alleen relevant voor grote, maar ook voor kleine en middelgrote werkgevers. Groei kan er voor zorgen dat het bedrijf, bij een toenemende premieloonsom, in de toekomst toch een individueel toegerekende premie gaan betalen, daar waar dat misschien nu nog niet zo is. Of bijvoorbeeld wanneer een bedrijf wordt overgenomen of gefuseerd, dan verhuizen de uitkeringslasten daarvan mee naar de nieuwe eigenaar; reken maar gerust dat het invloed heeft op de overnamesom!

Nog een reden om goed op te letten is de bezwaartermijn. Vanaf de dagtekening van de beschikking geldt de wettelijke termijn van zes weken om een bezwaar in te dienen tegen de beschikking / het besluit, nadien is het helaas-pindakaas, of -speculaas om op het Sint-thema terug te keren.

Alle reden dus om vol verwachting de brievenbus in de gaten te houden en om de beschikking te controleren. Het kan makkelijk honderden tot vele duizenden euro’s aan onnodige en onterechte kosten schelen!

Gepubliceerd door: Ruben Harms, RCMC®